4 Aanvullend onderzoek

Voor de huisarts zijn anamnese en lichamelijk onderzoek, veel meer dan voor de specialist, bepalend voor het stellen van de (waarschijnlijkheids)diagnose en de keuze van de therapie. Het meeste aanvullende onderzoek is, voor zover beschikbaar, relatief tijdrovend, terwijl de huisarts voor de interpretatie ervan vaak afhankelijk is van de uitvoerder. In dit hoofdstuk geven we een overzicht van de mogelijkheden en beperkingen van aanvullend onderzoek in de kindergeneeskunde. Niet alle in dit hoofdstuk genoemde diagnostische mogelijkheden zijn direct toegankelijk voor de huisarts; een deel hoort in het diagnostische arsenaal van de tweede lijn thuis. Zo veel mogelijk wordt ook de plaats van de diagnostiek in de huisartsenpraktijk aangegeven.