Kültürel Bir Öğreti: Mutluluk Korkusu

Eski zamanlara kadar dayanan mutluluk kavrami basta felsefeciler olmak uzere pek cok kisinin dikkati cekmistir. Felsefeden edebiyata, psikolojiden egitime kadar her alanda mutlulukla ilgili pek cok calisma vardir. Ilk defa pozitif psikolojiyle beraber bilimsel olarak incelenen mutlulugun evrensel oldugu dusunulmustur. Fakat son yillarda mutluluk uzerine yapilan calismalar mutlulugun evrensel bir kavram olmasina ragmen her kultur icin oncelik olmadigini gostermistir. 2013 yilindan itibaren yapilan calismalar, bazi kulturlerin mutluluktan korktugunu gostermistir. Mutlu olduktan sonra kotu bir olayin gerceklesecegine inanma, mutlulugun baska insanlarin acilarin onunde engel olarak gorulmesi ve bazi kulturlerde mutlu insanlarin kotu insanlar olarak gorulmesi seklindeki inanis ve dusunce kaliplarindan dolayi mutluluk korkusu kolektif kulturlerde yaygin olarak gorulmektedir. Mutluluk korkusu, yasam doyumu, oznel ve psikolojik iyi olusu olumsuz olarak etkilemektedir. Mutluluk korkusu psikopatolojilerde onemli bir isaret olarak kabul edildigi gibi depresyon, kaygi bozuklugu, stres gibi sorunlarin iyi olusunu da olumsuz olarak etkilemektedir. Bu calismanin amaci, mutluluk korkusunu ve mutluluk korkusunun kulturel yonunu ulasilabilen literatur baglaminda egitimcilere tanitmaktadir. Bu calisma literatur taramasinin kullanildigi betimsel arastirmadir. Mutluluk korkusu ilgili yapilan calismalar arastirmanin kaynaklarini olusturmaktadir. Kulturel bir ogreti olan mutluluk korkusu ulasilan literatur kaynaklarla betimlenmeye calisilmistir.