Epidemiologia kliniczna depresji w opiece paliatywnej i wartość predykcyjna objawów somatycznych — przekrojowe badanie ankietowe z 4-tygodniowym okresem obserwacji

Celem przedstawionego w niniejszej pracy przekrojowego badania ankietowego bylo określenie rozpowszechnienia i remisji depresji u pacjentow objetych opieką paliatywną oraz oszacowanie wartości predykcyjnej objawow somatycznych w ustalaniu rozpoznania wspomnianego schorzenia. Z 300 kolejnymi pacjentami przeprowadzono wywiady w ciągu tygodnia od pierwszej oceny diagnostycznej przez pielegniarke specjalistyczną z placowki zajmującej sie stacjonarną i domową opieką paliatywną w poludniowym Londynie (Wielka Brytania). Oceny pod kątem wystepowania depresji dokonywano, korzystając z kwestionariusza PRIME-MD PHQ-9. Obecnośc objawow somatycznych ustalono na podstawie kwestionariusza oceny jakości zycia EORTC-QLQ-C30. Kryteria rozpoznawcze duzego zaburzenia depresyjnego zostaly spelnione w przypadku 58 pacjentow [19,3% (15,3–23,3%)], a kryteria dowolnego zespolu depresyjnego — w przypadku 109 pacjentow [36,3% (32,3–40,3%)]. Wśrod chorych z duzym zaburzeniem depresyjnym wiecej bylo osob plci meskiej, cześciej notowano brak nowotworu zlośliwego, dolegliwości bolowe, zly stan ogolny i pragnienie szybkiej śmierci. Spośrod chorych z duzym zaburzeniem depresyjnym stwierdzonym na początku badania u 69% (27/39) pacjentow odnotowano remisje depresji 4 tygodnie poźniej. Wśrod chorych bez depresji na początku badania u 11% (19/174) osob stwierdzono spelnienie kryteriow tego schorzenia podczas wizyty kontrolnej. Wartości predykcyjne dodatnie zaburzen snu, obnizonego laknienia i zmeczenia byly niskie ( 89%). Duze rozpowszechnienie depresji wśrod pacjentow objetych opieką paliatywną świadczy o konieczności dokonywania oceny psychologicznej tych osob i udzielania im wsparcia psychologicznego. Przebieg depresji u pacjentow objetych opieką paliatywną charakteryzuje sie malą stabilnością, w związku z czym jej objawy powinno sie uwaznie monitorowac.