Türkiye’deki Hayvancılık Alanının Mekansal Kalıplarını Coğrafi Varyanslarla Bağlama

Hayvancilik sektoru, dunyada gelismekte olan bircok ulkenin ekonomi politikalarinda onemli bir ekonomik kaynak olarak kabul edilmektedir. Bu arastirma, Turkiye’de hayvanciligin mekansal iliskisini ve bagimliligini arastirmaci mekansal veri analizi (ESDA) teknigi ile analiz etmeyi amaclamaktadir. 2004’ten 2017’ye kadar 966 sehrin hayvancilik verileri, sigirlarin ve kucuk ruminant populasyonlarinin mekansal dagilimini, kumelerini ve sicak nokta alanlarini tespit etmek icin kullanilmistir. Bu hayvancilik uretimi guclu ulke capinda mekansal birimlerin dogal cevre ozellikleri ile iliskili oldugu ortaya cikmistir. Mekansal otokorelasyon hem sigir lar hem de kucuk gevis gevis ve gorenler icin olumlu degerler gostermistir ancak daha sonra icin daha gucludur. Ayrica, sigir populasyonlarinin kumelerinde bir degisim de secilen donemde gozlenmistir. Dogal cevresel faktorlerin yani sira, kirsal goc, hukumet politikalari, endustriyel gereksinimler ve bolgesel esitsizlikler gibi cesitli sosyo-ekonomik sorunlar da hayvanciligin mekansal kaliplarinin degismesinden sorumlu bulunmustur. Arastirma, hayvancilik sektorunun gelismesi icin oncelikli alanlarda kaynaklarin daha iyi tahsisi icin onemli sonuclar saglamaktadir. Turkiye, birkac yillarinda hayvancilik sektorunde ciddi azalma gostermistir. Bu arastirmanin sonuclarina gore hayvancilik sektorun gelisebilmesi icin en uygun alanlarin belirlenmesi bu alanlarinda yatirim yapmasinda ve politika gelisrimesinde onemli katki saglayacak. Ayrica, gelecekte hayvancilik gelistirme potansiyel alanlara isaret kolaylastirir.