بررسی رابطه فرسودگی شغلی و هوش معنوی در ماماهای شاغل در بیمارستان مبینی و مراکز بهداشتی- درمانی شهر سبزوار

مقدمه: توجه به ماماها و سلامت جسم و روان آنها برای افزایش کیفیت خدمات و حفظ نیروی کار ضروری است.فرسودگی شغلی از عوامل موثر بر سلامت روان و عملکرد افراد می باشد. هدف این مطالعه بررسی میزان فرسودگی شغلی در ماماهای شاغل و ارتباط آن با هوش معنوی بود.روش کار: این مطالعه مقطعی در سال1396 برروی کلیه ماماهای شاغل در بیمارستان و مراکز بهداشتی درمانی شهر سبزوار به روش سرشماری انجام شد. ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، مقیاس سنجش فرسودگی شغلی مسلش و هوش معنوی کینگ بود.آنالیز داده هــا بــا اســتفاده از نــرم افــزارspss (نسخه17)و آزمونهای توصیفی و همبستگی پیرسون و اسپیرمن، من ویتنی و کای اسکوئر انجام شد.سطح معناداری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.یافته ها: نمره فرسودگی شغلی در کلیه ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی و بیمارستان 47/17±81/41 و هوش معنوی 73/10± 88/67 بود. بین فرسودگی شغلی و هوش معنوی ارتباط معناداری وجود نداشت(06/0p=). فرسودگی شغلی با سن(۰2/۰p= ،16/0r=) و سابقه کاری(001/۰p=،26/0r=) ارتباط مستقیم و معنادار و با رضایت از درآمد(01/۰p=،19/0-r=) و رضایت شغلی(001/0p ، 46/0-r=) ارتباط معکوس و معناداری داشت.میزان فرسودگی شغلی در پرسنل رسمی بیشتر بود(01/0p=).نتایج: فرسودگی ماماهای مورد مطالعه در حد متوسط بود و بین فرسودگی شغلی و هوش معنوی رابطه معناداری وجود نداشت. با توجه به اهمیت حرفه مامایی در حوزه سلامت و ارتقاء کیفیت خدمات بالینی، اتخاذ تدابیری جهت کاهش فرسودگی شغلی همانند کاهش فشار های ناشی از کار، بهبود شرایط کاری و تعدیل نیرو ضروری بنظر می رسد.