Het evalueren van complexe innovaties: Methodologische overwegingen en casusbeschrijving van een organisatie gerichte interventie

Het evalueren van complexe interventies of innovaties is per definitie zelf ook complex. In complexe interventies is er doorgaans geen sprake van lineaire oorzaak en gevolg stappen. De interventie en (aspecten in) de context interacteren en lopen in elkaar over. Zij worden gezien als ‘intervenierende loops’. Steeds duidelijker wordt dat de traditioneel veelgebruikte manieren van evalueren tekort schieten om de complexiteit te omvatten, en dus om uitspraken te kunnen doen voor de werkzaamheid van deze interventies in de praktijk. Er is een behoefte aan kennis over de manier waarop complexe interventies kunnen worden geevalueerd. Ook is er behoefte aan het opdoen van ervaringen met het evalueren van complexe interventies. Meer specifiek is er behoefte aan een manier van evalueren waarbij 1) meer inzicht ontstaat in de wijze waarop interventie en context in elkaar overlopen (zicht op de ‘intervenierende loops’) en 2) kwantitatief en kwalitatief onderzoek gelijkwaardig, met parallelle waardering worden toegepast. Het gaat dus niet om elkaar ondersteunende methodieken om gegevens nader te kunnen duiden. Het doel van dit project was tweeledig: 1. Het op basis van literatuur en praktische ervaringen beschrijven van methodologisch en praktische uitgangspunten voor het evalueren van complexe interventies. 2. Het beschrijven van cases waarin deze uitgangspunten zijn toegepast in een organisatiegerichte interventie.