Partnerski odnosi osoba sa anksioznim i depresivnim poremećajima

Uvod. Prisutnost anksioznih i depresivnih poremecaja kod barem jednog partnera negativno utice na kvalitet partnerskog odnosa. Cilj istraživanja je utvrditi zadovoljstvo partnerskim odnosima u odnosu na postojanje anksioznih i depresivnih poremecaja. Metode. Uzorkom je obuhvaceno 107 ispitanika podijeljenih u dvije grupe zavisno od prisustva poremecaja: (grupa 1 – 52 ispitanika sa anksioznim i depresivnim poremecajima, grupa 2 – 55 ispitanika bez poremecaja). Primijenjeni su sljedeci upitnici: Spielberger-ov upitnik za samoprocjenu anksioznosti – STAI, Beck-ov inventar depresije – BDI, Skala za mjerenje odnosa u vezama – RAS i Upitnik o sociodemografskim podacima ispitanika. Rezultati. Nisu utvrđene statisticki znacajne razlike između dvije grupe u socio-demografskim karakteristikama ali su ispitanici iz grupe 1 imali cesce bolesti zavisnosti kod roditelja (χ2 = 20,90, p < 0,001) i strahova u svom porodicnom kontekstu (χ2 = 13,62, p < 0,001) u odnosu na kontrolnu grupu. Ispitanici sa postavljenom dijagnozom anksioznih i depresivnih poremecaja ostvarili su vise rezultate na svim skalama. Između grupe 1 i grupe 2 postojala je statisticki znacajna razlika velikog intenziteta na skali zadovoljstva partnerskom vezom (25,56 ± 6,86 vs. 30,26 ± 4,47; p < 0,001). Depresivnost, anksioznost kao crta licnosti i kao trenutno stanje ostvaruju statisticki znacajnu negativnu korelaciju sa skalom zadovoljstva partnerskom vezom, pri cemu je najjaca veza ove skale sa anksioznoscu kao osobinom licnosti (p < 0,01). Zakljucak. Rezultati istraživanja ukazuju da postoji povezanost između anksioznih i depresivnih poremecaja i partnerskih odnosa, sto može biti polazna osnova za edukaciju i savjetovanje parova, ali i za istraživanja u ovoj oblasti.