EKOLOJİK SOSYAL HİZMET PERSPEKTİFİNDEN HORTİKÜLTÜREL TERAPİ

Teknoloji, kentlesme ve sanayilesmenin sonucunda bireylerdeki endise, depresyon, sosyal izolasyon ve kronik hastaliklardaki artis, insan ve doga arasindaki rehabilite edici iliskiye odaklanmayi da beraberinde getirmistir. Dogal cevre ile etkilesimde olma deneyimi, fiziksel ve zihinsel saglikla iliskilendirilerek, gunumuzde, bitki ve bahcelerin arac olarak kullanildigi bir tedavi ve terapi yontemi olan hortikulturel terapinin (bahcecilik terapisi) uygulanmaya baslamasini saglamistir. Hortikulturel terapinin tum insanlarla uygulanabilir olmasi, sosyal hizmet meslegindeki evrensellik ilkesi ile benzerlik gostermeke ve insan ve doga iliskisi cercevesinde terapotik bir deneyim tasimaktadir. Bu acidan tum canli ve cansiz varliklarin birbirleri ile uyumlu bir sekilde varliklarini surdurmelerine yardim etmek uzere, insanligin yeryuzu ile olan iliskilerinde ciddi degisiklikler yapilmasina yonelik teorik bir uygulama zeminine sahip olan ekolojik sosyal hizmet disiplini ile de cok yakindan iliskilendirilebilmektedir. Bu calismada hortikulturel terapi, bilesenleri ve etkileri ile birlikte aciklanarak, insan ve doga iliskisinin onemi ve iyiligini vurgulamayi bunyesinde barindiran ekolojik sosyal hizmet perspektifinden degerlendirilecektir.