اثر آنتیباکتریال عسل گون بر گونههای پوسیدگیزای لاکتوباسیل

مقدمه: عسل گون دارای اثرات درمانی قابل توجهی می‌باشد؛ اما هنوز خاصیت ضدباکتریایی آن به‌خوبی مشخص نگردیده است. در مطالعه حاضر فعالیت آنتی‌باکتریال عسل گون بر سه گونه لاکتوباسیل که در روند پوسیدگی دندان نقش دارند، ارزیابی شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع تجربی و در محیط آزمایشگاهی بوده و به منظور تعیین تاثیر غلظت‌های مختلف عسل بر 3 گونه لاکتوباسیل انجام شد؛ غلظت‌های مختلف عسل (ppm9/3، 18/75، 37/5، 75، 150، 300،600) توسط اضافه کردن آب استریل به عسل خالص(غلظت  ppm 1200) تهیه شد. ارزیابی فعالیت آنتی‌باکتریال عسل گون توسط رقیق‌سازی سریالی و روش انتشار دیسک انجام گردید. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 20 به روش one way ANOVA مورد آنالیز آماری قرار گرفت و مقایسه میانگین‌ها به روش توکی صورت پذیرفت(0/0001=α). یافته ها: اگرچه غلظت ppm 1200 عسل به صورت قوی منجر به مهار هر سه گونه باکتری می‌گشت اما غلظت‌های زیر ppm 75 کارآیی بیشتری داشتند. MIC عسل برای L.Casei PTCC 1608 و  L.Rhamnosus PTCC 1637 و L.Plantarum PTCC 1058 به ترتیب 75، 100 و 100 ppm و MBC به ترتیب 100، 150 و 150 ppm اندازه‌گیری گردید؛ همچنین ناحیه مهاری غلظت ppm1200 در مدت زمان  24، 48 و 72 ساعت به ترتیب 10/6 ، 11/2 ، 11/77 برای L.Casei و 9/14 ، 9/90 ، 10/2 برای L.Rhamnosus و 10/2 ، 10/3 ، 11/05 برای L.Plantarum مشاهده گردید (0/0001>Pvalue). نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده عسل گون می‌تواند به عنوان يك ماده آنتی‌باکتریال طبیعی مورد استفاده قرار گیرد؛ اما مطالعات کلینیکی بیشتری جهت بررسی خاصیت آنتی‌باکتریال عسل لازم است . کلید واژه ها: آنتی باکتریال،عسل،لاکتوباسیل