رابطه بین سلامت عمومی و هوش هیجانی پرستاران شاغل در بیمارستان¬های استان ایلام

چکیده مقدمه: سطح بالای خودآگاهی همراه با هوش هیجانی، پرستاران را قادر می سازد تا اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند و ضمن ارایه مراقبت‌های بهینه‌تر، از احترام بیشتری در قبال بیماران خود برخوردار شوند. این مطالعه با هدف تعیین رابطه بین سلامتی عمومی و هوش هیجانی پرستاران شاغل در بیمارستان­های استان ایلام انجام شد. مواد و روش‌ : این پژوهش یک مطالعه مقطعی بود که در سال 1393 به روش سر شماری در کل پرستاران شاغل (335 پرستار) در 12 مرکز درمانی و بیمارستان‌های واقع در استان ایلام انجام شد. از پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی و سلامت عمومی (GHQ-28) جهت جمع‌اوری اطلاعات استفاده شد. داده‌‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 18  و آزمون‌های تی تست، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون همبستگی پیرسون تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین سن پرستاران در این مطالعه 8/16±48/34 سال برآورد گردید. همچنین میانگین نمره سلامت عمومی43/5±53/32 بود که نشان‌دهنده وضعیت تا حدودی مطلوب سلامت عمومی در پرستاران است و میانگین هوش هیجانی 17/14±28/90 به دست آمد که وضعیت مطلوب آنها را از لحاظ هوش هیجانی نشان می‌داد. بین سلامت عمومی و هوش هیجانی پرستاران ارتباط معنی‌دار آماری مشاهده شد(01/0,P=40/0-r=). همچنین ارتباط سلامت عمومی پرستاران با متغیرهای جنسیت (03/0P=)، سن (01/0P=)، وضعیت تاهل (02/0P=) و ابعاد هوش هیجانی(05/0P≤) معنی‌دار بود. بحث و نتیجه‌گیری : در این مطالعه بین سلامت عمومی پرستاران با هوش هیجانی رابطه وجود داشت. بهبود عوامل موثر بر هوش هیجانی در پرستاران مانند تدوین برنامه‌هایی برای آموزش مؤلفه های هوش هیجانی و بسترسازی لازم برای ارتقای هوش هیجانی در پرستاران می‌تواند بر سلامت عمومی آنها اثر مستقیم داشته باشد. واژگان کلیدی: هوش هیجانی، پرستاران، سلامت عمومی