Postępowanie w przypadku wystąpienia działań niepożądanych w trakcie terapii podtrzymującej olaparybem u chorych na raka jajnika

Olaparyb jest pierwszym inhibitorem polimerazy poli-ADP-rybozy (PARPi), ktory zostal zarejestrowany w Europie w 2014 roku do leczenia podtrzymującego chorych z platynowrazliwym surowiczym rakiem jajnika z mutacją w genach BRCA1/2, u ktorych uzyskano odpowiedź na pochodne platyny w trakcie leczenia wznowy. Wyniki badan klinicznych: Badania 19 i SOLO2 wykazaly skutecznośc terapii z uzyciem olaparybu u pacjentek z rakiem jajnika w zakresie wydluzania przezycia bez progresji choroby i odsuwania w czasie kolejnych linii chemioterapii przy zachowaniu akceptowalnego profilu bezpieczenstwa. W przebiegu tych badan wiekszośc zdarzen niepoządanych wystepowala w stopniu nasilenia 1. lub 2. wg CTCAE, miala przejściowy charakter i nie wymagala przerywania leczenia. Celem pracy jest przedstawienie zasad monitorowania najczestszych dzialan niepoządanych wystepujących w trakcie terapii podtrzymującej olaparybem, takich jak: nudności, wymioty, zmeczenie, biegunka i niedokrwistośc. Opisano rowniez metody postepowania w sytuacji ich wystąpienia, polegające na wdrozeniu leczenia objawowego, zastosowaniu metod niefarmakologicznych, edukacji pacjentek, czasowym przerwaniu stosowania olaparybu lub redukcji dawki. Decyzje dotyczącą redukcji dawki olaparybu nalezy podjąc szczegolnie rozwaznie, gdyz ponowny powrot do dawki początkowej nie jest zalecany. Zastosowanie w odpowiednim czasie skutecznych środkow zaradczych pozwoli chorym kontynuowac leczenie, a tym samym odnieśc z niego oczekiwane korzyści.