Dilde Mekanı (Yeniden) Kurgulamak: Yer İsimleri, Kolektif Bellek ve İdeoloji

Mekânin iletisimsel dili kentin anlatisini olusturan isaret ve sembollerle doludur. Arkasinda pek cok anlami barindiran ve bize mesajlar ileten bu mekânsal cevre bizim deneyimlerimiz, davranislarimiz, bilissel algimiz ve hafizamizla birlikte sosyal ve kulturel bir anlatiya donusur. Kentin anlatisi, mimari mekânin yalnizca islevsel, sosyal ve kulturel iliskileri ile degil ayni zamanda ideolojik mesajlarla sekillenir. Iktidar; mimarlik ve kenti ideolojileri dogrultusunda kullanirken bicim, malzeme, konum, mekânsal hiyerarsi, anitsallik gibi somut tasarim araclarina mudahale etmektedir. Ancak buna ek olarak siyasi otorite, mekânin tanimlanmasi ve adlandirilmasinda kullandigi terminoloji ile (bazen fiziksel mudahaleye bile gerek kalmadan) mekâni ve mekânsal pratikleri “dilde” dolayisiyla bellekte yeniden bicimlendirmektedir. Bu calisma kentin anlatisinin mekânsal imgelemlerle (yeniden) anlamlandirilmasi ustune deneysel bir arastirmadir. Bu kapsamda; yer isimlendirme ornekleri anma/hatirlatma nitelikli kullanilan on isimlerin (belirten) cagrisimlari ve mekân turunu/tipolojisini tanimlayan terimlerin anlam yukleri uzerinden iki durum ile ele alinmis ve Turkiye’de siyasi bir pratik olarak yer isimlendirmelerinin guncel ornekleri incelenmistir.