Erzurum İlinde Yetiştirilen Bazı Bakla (Vicia faba L.) Çeşit ve Popülasyonlarının Verim ve Bazı Agromorfolojik Özellikleri

Farkli illerden toplanilan 15 bakla populasyonu ve 6 tescilli bakla cesidi (Lara, Seher, Filiz-99, Eresen-87, Kitik ve Salkim) kullanilarak Dogu Anadolu Tarimsal Arastirma Enstitusu Pasinler deneme alaninda tesaduf bloklari deneme desenine gore uc tekerrurlu olarak yurutulen calismada baklanin yemlik olarak Erzurum ekolojisine uyumu ve verim unsurlari acisindan degerlendirilmesi amaclanmistir. Arastirmada 21 farkli bakla cesit ve populasyonun yem olarak kullaniminda etkili olan bazi ozelliklerinde iki yilin ortalama degerleri; dal sayisi 4.1 adet, ilk bakla yuksekligi 26.4 cm, bitki boyu 59.3 cm, bitki basina bakla sayisi 14.9 adet, baklada tane sayisi 3.2 adet, ciceklenme baslangici gun sayisi 56 gun, fizyolojik olum gun sayisi 119.4 gun ve tohum verimi 165.6 kg da-1 olarak belirlenmistir. En yuksek tohum verimi ilk yil Eresen-87 cesidinde ikinci yil ise Tokat populasyonundan alinmistir. Iki yillik birlestirilmis deneme sonuclarinin varyans analizinde cesit/populasyon ve yillar arasinda onemli farkliliklar oldugu ortaya cikmis, korelasyon analizinde ise tohum verimi ile ciceklenme baslangici ve fizyolojik olum gun sayisi arasinda negatif ama onemli bitki boyu ve bitkide tane sayisi arasinda ise olumlu ve istatistiksel olarak anlamli bir iliski oldugu belirlenmistir. Cogu islah calismasinda oldugu gibi bu kriterlerin ayni ekolojide yapilacak olan islah calismalarinda seleksiyon kriteri olarak kullanilabilecegi dusunulmektedir.