فراوانی بکارگیری روش های طب مکمل و سنتی در ساکنین شهر بجنورد

مقدمه: در طول سالهای اخیر استفاده از انواع روشهای طب مکمل در بسیاری از کشورها روند صعودی داشته است. در این ارتباط،هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی استفاده از انواع روشهای طب مکمل و میزان رضایت از آن بهمنظور درمان و پیشگیری ازبیماریها در شهروندان بجنوردی میباشد. مواد و روشهامطالعه توصیفی- مقطعی حاضر در سال 1394با استفاده از روش نمونهگیری چندمرحلهای در ارتباط با شهروندانبالای 15سال بجنوردی انجام شد. ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامه پژوهشگرساخته مورد استفاده در مطالعات مشابه بود. شایان ذکراست که تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون آماری T-testدر محیط نرمافزاری SPSS 21و سطح معناداری(P<0/05)صورت گرفت. یافتهها: در پژوهش حاضر 367نفر با میانگین سنی 27/28±9/86سال مورد بررسی قرار گرفتند که بهطور کلی، 84/65درصد از آنهادر طول زندگی خود و 76/56درصد طی یک سال گذشته حداقل از یکی از روشهای طب مکمل استفاده کرده بودند که در این میانگیاهان دارویی )5/72درصد(، حجامت )2/29درصد(، ماساژدرمانی 25/6(درصد )و دعادرمانی 24/8 (درصد) بیشترین استفاده راداشتند و کمترین میزان استفاده به کایروپراکتیک 0/5)درصد (، هومیوپاتی ) 1/1درصد( و طب فشاری ) 2/2درصد( اختصاص داشت. ازسوی دیگر مشکلات عضلانی- اسکلتی  30/86(درصد(، اضطراب و اختلالات روان 22/96(درصد( و سردرد و میگرن )7/4درصد( شایعترین مشکلاتی بودند که افراد شرکتکننده در مطالعه برای درمان آنها از طب مکمل استفاده کرده بودند. باید خاطرنشان ساختکه بین جنسیت و متغیرهای میزان و شیوه استفاده از طب مکمل و آشنایی با روشهای آن رابطه معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به فراوانی بالای استفاده از انواع روشهای مختلف طب مکمل بهویژه گیاهان دارویی، آگاهیبخشی به افراد جهتاستفاده صحیح و بهینه از این روشها امری ضروری محسوب میشود