Zawał serca typu 2 — inne spojrzenie na wzrost stężenia troponin niezwiązany z pierwotnym ostrym zespołem wieńcowym

Kliniczne objawy niedokrwienia mieśnia sercowego wspolistniejące z obecnością martwicy kardiomiocytow są podstawą do rozpoznania zawalu serca. Wśrod stosowanych wskaźnikow biochemicznych w celu potwierdzenia martwicy komorek serca troponiny sercowe są z wyboru najlepszym, najbardziej czulym i swoistym parametrem spośrod obecnie dostepnych w praktyce klinicznej. Z tego powodu wlączono je do Uniwersalnej Definicji Zawalu Serca światowych towarzystw kardiologicznych. Zawal serca typu 2 jest wywolany niedokrwieniem powodowanym zmniejszeniem zaopatrzenia tkanek mieśnia sercowego w tlen lub zwiekszeniem zapotrzebowania na tle roznorodnych jednostek chorobowych niezwiązanych z pierwotną martwicą, takich jak: anemia, zaburzenia rytmu serca, kurcz tetnic wiencowych czy niedociśnienie tetnicze. Cześc światowych ekspertow w dziedzinie kardiologii sugeruje rozpoznanie zawalu serca typu 2 tylko w sytuacji, gdy zmniejszonemu zaopatrzeniu w tlen lub jego zwiekszonemu zuzyciu towarzyszy potwierdzona lub prawdopodobnie obecna choroba wiencowa. W innych sytuacjach sugerują uzywanie terminu „niedokrwienie” lub „martwicy mieśnia sercowego”, jako wtornych do powodujących je przyczyn, takich jak anemia czy zaburzenia rytmu serca. Podwyzszone stezenia troponin sercowych stwierdza sie w kazdej sytuacji prowadzącej do martwicy tkanek serca, na przyklad w przypadku rozleglych oparzen ciala, pourazowego stluczenia mieśnia sercowego czy niewydolności nerek. U pacjentow z zaawansowaną niewydolnością nerek czesto stwierdza sie podwyzszone stezenia troponin sercowych w surowicy krwi. Biochemiczne potwierdzenie zawalu serca w tej grupie chorych jest mozliwe poprzez wykazanie wzrostu stezenia troponin w stosunku do wartości wyjściowych. Pacjentom z nasileniem objawow niewydolności serca czesto towarzyszy wzrost stezenia troponin w badaniach biochemicznych. Wykluczenie lub potwierdzenie rownolegle wystepującego ostrego zespolu wiencowego u tych chorych, tylko na podstawie parametrow laboratoryjnych, bez uwzglednienia danych klinicznych, napotyka na trudności. Wysokoczule zestawy do wykrywania troponin sercowych wyraźnie poprawiają wczesne rozpoznanie ostrego zawalu serca. Odbywa sie to jednak kosztem relatywnego zmniejszenia swoistości wyniku. Byc moze, wyznaczenie dwoch progow decyzyjnych dla czulości i swoistości oznaczen wysokoczulych troponin sercowych lub rownolegle uzycie innych wczesnych markerow ostrego niedokrwienia poprawi wczesną diagnostyke zawalu serca. Choroby Serca i Naczyn 2011, 8 (2), 97–102