Audiowizualność literatury. Próba konceptualizacji

Kategoria audiowizualności literatury wpisuje sie w prowadzoną od lat refleksje nad zjawiskiem intermedialności. Popularne propozycje Wernera Wolfa, Jensa Schrotera czy Stevena Paula Schera pozwolily na zbudowanie bardzo konretnych modeli, na podstawie ktorych mozna badac poszczegolne relacje pomiedzy literaturą a innymi typami wypowiedzi artystycznej. Taką wlaśnie propozycje opisu w odniesieniu do audiowizualnosci i jej wplywu na powstającą wspolcześnie literature proponuje niniejszy artykul. Odnosząc sie do wypracowanej na gruncie muzycznosci literatury konepcji Andrzeja Hejmeja, buduje on analogiczną klasyfikacje obejmującą takie zjawiska jak tematyzowanie audiowizualności w literaturze, wykorzystywanie schematow i technik audiowizualnych w konstruowaniu utworow literackich, wlączanie kodu audiowizualnego w przekaz literacki, ksztaltowanie jezyka wypowiedzi literackiej na wzor jezyka audiowizualnego, tworzenie gatunkow i stylow wypowiedzi literackiej powiązanych z audiowizualnością.