Assessment of protein carbonyls in plasma

Oksidacijsko ostecenje proteina posljedica je reakcije reaktivnih kisikovih spojeva (ROS) s proteinima pri cemu nastaju proteinski karbonili. Proteinski karbonili smatraju se ranim i stabilnim produktom oksidacijskog ostecenja proteina te su stoga najcesce mjereni marker oksidacijskog ostecenja, a njihova povisena koncentracija ukazuje na oksidacijski stres u organizmu. Cilj ovoga istraživanja bio je uvesti spektrofotometrijsku metodu za određivanje koncentracije proteinskih karbonila u krvnoj plazmi. Kako bi se ispitala uvedena metoda sakupljeni su uzorci krvne plazme ispitanika s oboljenjima stitne žlijezde (n = 24) i kontrola (n = 42). Dobiveni rezultati statisticki su obrađeni (t-test, Statistica 6.0). Princip spektrofotometrijske metode određivanja proteinskih karbonila bazira se na reakciji proteinskih karbonila s 2, 4-dinitrofenilhidrazinom pri cemu dolazi do supstitucije karbonilne skupine proteina s 2, 4-dinitrofenilhidrazinom te nastaje stabilni 2, 4-dinitrofenilhidrazoni. Razina nastalog produkata prati se spektrofotometrijski pri 370 nm, a kvantifikacija je moguca prema Beer-Lambertovom zakonu na osnovu poznatog molarnog ekstincijskog koeficijenta. U sakupljenim uzorcima krvne plazme koncentracija proteinskih karbonila u skupini ispitanika s oboljenjima stitne žlijezde (11, 27 ± 3, 61 μM) bila je znacajno visa od kontrolne skupine (9, 99 ± 3, 27 μM ; p<0, 05). Iz dobivenih rezultata može se zakljuciti da je oksidacijski stres povezan s patogenezom bolesti stitne žlijezde te da je uvedena metoda pouzdana za pracenje razine proteinskih karbonila.