ارزیابی آسیبپذیری ذاتی آبخوان دشت میاندوآب نسبت به آلودگی بر مبنای مدلهای AVI، GODS،DRASTIC و DRASTIC واسنجیشده
2019
دشت میاندوآب جزء حوضۀ آبخیز دریاچۀ ارومیه است که در سالیان اخیر بهگونهای چشمگیر از کمیت و کیفیت منابع آبی آن کاسته شده است. تعیین آسیبپذیری آب زیرزمینی ابزاری مفید برای سنجش حساسیت آبخوان نسبت به آلودگی را فراهم میآورد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین آسیبپذیری آبخوان با استفاده از مدلهای AVI، GODS وDRASTIC و همچنین مدل DRASTIC واسنجیشده است که سبب میشود پتانسیل آسیبپذیری نسبت به آلودگی با دقت بیشتری قابل تعیین باشد. در تحقیق حاضر به منظور فراهمآوردن لایههای اطلاعاتی مورد نیاز برای تهیۀ هر یک از مدلهای آسیبپذیری در محیط نرمافزار ArcGIS، داده و اطلاعات ارائهشده توسط سازمان آب منطقهای آذربایجان شرقی استفاده شد. مقادیر جدید مدل DRASTIC واسنجیشده با استفاده از همبستگی بین هر پارامتر و غلظت نیترات بهدستآمده از آنالیز 16 نمونۀ آب برداشتشده در مردادماه 1395 انجام شد. همچنین، صحتسنجی نقشههای نهایی آسیبپذیری با مقادیر نیترات نیز صورت گرفت. مقدار ضرایب تعیینشده بین غلظت نیترات و مدلهای آسیبپذیری AVI،GODS، DRASTIC و DRASTIC واسنجیشده بهترتیب 004/0، 13/0، 18/0 و 33/0 برآورد شد. نتایج نشان داد مدل دراستیک بعد از واسنجی با دادههای نیترات بهترین مدل برای ارزیابی آسیبپذیری آبخوان دشت میاندوآب نسبت به آلودگی است. بر این اساس، مشاهده شد که بیشترین آسیبپذیری آب زیرزمینی نسبت به آلودگی در قسمتهای شمال شرقی و بخشهایی از غرب دشت و کمترین آسیبپذیری در قسمتهای جنوبی و جنوب شرقی دشت وجود دارد.
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
0
References
0
Citations
NaN
KQI