Artykuł oryginalny Wpływ dowieńcowej autotransplantacji jednojądrzastych komórek szpiku kostnego na częstość występowania arytmii komorowej oraz parametry zmienności rytmu zatokowego u chorych po zawale serca

Wstep: Od ponad 10 lat zainteresowanie budzi terapeutyczne zastosowanie komorek macierzystych, ktore s± zdolne do regeneracji uszkodzonego miokardium. Dotychczasowe wyniki leczenia chorob serca za pomoc± terapii komorkami macierzystymi s± jednak niejednoznaczne. Cel: Ocena bezpieczenstwa arytmicznego chorych, ktorym dowiencowo podano jednoj±drzaste komorki szpiku, oraz ocena wp³ywu tych komorek na parametry zmienno¶ci rytmu zatokowego w obserwacji wczesnej. Metody: Sze¶aedziesieciu chorych losowo przydzielono do dwoch grup: grupa 1. – 36 chorych zakwalifikowanych do leczenia aktywnego (dowiencowo podano 20 ml zawiesiny zawieraj±cej komorki macierzyste szpiku kostnego), oraz grupa 2., kontrolna – 24 chorych. U wszystkich tetnic± odpowiedzialn± za zawa³ serca (MI) by³a ga³±¼ przednia zstepuj±ca lewej tetnicy wiencowej, a frakcja wyrzutowa lewej komory (LVEF) wynosi³a Wyniki: Badane grupy by³y porownywalne pod wzgledem danych demograficznych, obecno¶ci czynnikow ryzyka i chorob wspo³istniej±cych. W grupie 1. w MH2 zarejestrowano nieistotny statystycznie wzrost czesto¶ci wystepowania epizodow nieutrwalonego czestoskurczu komorowego (13,9 vs 25%). W grupie badanej stwierdzono istotny wzrost warto¶ci SDNN (odchylenie standardowe czasow trwania wszystkich odstepow RR rytmu zatokowego), w grupie kontrolnej natomiast istotnie wzros³y zarowno parametry czasowe, jak i czestotliwo¶ciowe. W celu dok³adniejszej oceny wp³ywu zastosowanego leczenia porownano zakres zmian wska¼nikow elektrokardiograficznych miedzy MH1 i MH2. Chocia? w obu grupach w okresie obserwacji dosz³o do zwiekszenia mocy widma HF, to w grupie badanej wzrost ten by³ istotnie, o 22,4 ms, ni?szy ni? w grupie kontrolnej. Wnioski: 1. W okresie pierwszego miesi±ca po podaniu dowiencowym jednoj±drzastych komorek szpiku nie obserwowano istotnego wzrostu czesto¶ci wystepowania z³o?onych form arytmii komorowej. 2. Wzrost aktywno¶ci parasympatycznej w grupie kontrolnej w porownaniu z badan± mo?na wi±zaae z obni?eniem protekcyjnego wp³ywu uk³adu przywspo³czulnego u chorych, ktorym podano komorki szpiku kostnego.