Stosowanie inhibitorów fosfodiesterazy typu 5 u pacjentów przyjmujących azotany

W Polsce na zaburzenia erekcji cierpi ponad 1,5 miliona mezczyzn, a 60% z nich jest w wieku 40–60 lat. Leczeniem pierwszego rzutu u tych chorych są doustne leki z grupy selektywnych i odwracalnych inhibitorow fosfodiesterazy typu 5 (PDE-5, phosphodiesterase-5). Obecnie na rynku dostepne są 3 leki z tej grupy: inhibitory I generacji — sildenafil (Viagra) i wardenafil (Levitra), o krotkim czasie dzialania wynoszącym 4–6 godzin, i jedyny przedstawiciel II generacji — tadalafil (Cialis), rozniący sie od pozostalych wysoką skutecznością utrzymującą sie przez minimum 24 godziny. Mechanizm dzialania wszystkich lekow z tej grupy jest identyczny. Łączne zastosowanie inhibitorow PDE-5 i azotanow jest bezwzglednie przeciwwskazane, poniewaz ich skojarzenie moze powodowac znaczne spadki ciśnienia tetniczego z odruchowym przyspieszeniem czestości akcji serca. Synergistyczne dzialanie azotanow i lekow z grupy selektywnych i odwracalnych inhibitorow PDE-5 polega na kumulacji tak zwanego drugiego przekaźnika — cyklicznego guanozynomonofosforanu (cGMP, cyclic guanosine monophosphate). Azotany powodują wzrost stezenia egzogennego tlenku azotu (NO, nitric oxide), a tym samym — pobudzenie produkcji drugiego przekaźnika, czyli cGMP. Natomiast inhibitory PDE-5 przez selektywne i odwracalne blokowanie PDE-5, enzymu rozkladającego cGMP, powodują utrzymywanie sie jego wysokiego stezenia. W wyniku synergistycznego dzialania obu lekow znacznie wzrasta stezenie cGMP w ścianie naczyn krwionośnych, doprowadzając do spadku oporu naczyniowego, a w konsekwencji — ciśnienia tetniczego. Azotany mozna zastosowac dopiero po uplywie co najmniej 24 godzin od przyjecia tabletki inhibitora PDE-5. Rowniez inhibitorow PDE-5 nie powinno sie przyjmowac wcześniej niz po uplywie 24 godzin od ostatniej dawki azotanu. W wypadku azotanow dzialających przez calą dobe nalezy odczekac kolejne 24 godziny.