Clinical, histopathological and immunohistochemical evaluation of the effects of topical NPH-insulin on full-thickness open wounds: an in vivo study in diabetic and non-diabetic mice.

Diyabetik hastalarda lokal sirkulasyonun bozulmasi ve enfeksiyon nedeniyle yara iyilesmesi sekteye ugrar veya gangren sekillenerek iyilesme imkansiz bir tabloya donusur. Son zamanlarda topikal insulinin kullanimina dayali yara sagaltim modelleri arastirmalara konu olmaktadir. Sunulan calisma ile diyabetik ve non-diyabetik farelerde olusturulan tam kalinlikta acik yara sagaltimi amaciyla topikal NPH insulin kullaniminin, yara iyilesmesi uzerine etkinliginin degerlendirilmesi amaclandi. Calismada, non-diyabetik ve diyabetik 72 adet eriskin erkek Swiss Albino fare kullanildi. Tum farelerde, genel anestezi esliginde sirt bolgesinde 1 cm capinda tam kalinlikta deri eksizyonu ile yara olusturuldu. Diyabetik ve non-diyabetik gruptaki hayvanlar NPH insulin ve kontrol grubu olmak uzere ikiser alt gruba ayrildi. Uc, 7 ve 14. gunlerde dijital ortamda yara yuzey alani olcumleri yapildiktan sonra, histopatolojik ve immunohistokimyasal incelemeler icin hayvanlar sakrifiye edildi. Yara alani olcumlerinde, non-diyabetik insulin grubunda tedavinin 7 ve 14. gunlerinde, diyabetik insulin grubunda ise 3, 7 ve 14. gunlerde kontrol gruplarina gore istatistiksel olarak anlamli bir kuculme oldugu gozlendi. Histopatolojik incelemeler, granulamatoz yapilarin non-diyabetik insulin grubunun yara bolgesinde kendi kontrol grubuna gore 3. gunde, diyabetik grubun kendi kontrol grubuna gore ise 14. gunde belirgin artis gosterdigini ortaya koydu. Immunohistokimyasal analizlerde diyabetik insulin grubunda 3. gun α-SMA’da artis, 14. gun TGF-β1’de dusus dikkati cekerken, tum diyabetik gruplarda 7. gun IGF-I’in onemli oranda dusus gosterdigi belirlendi. Sunulan calisma ile diyabetik ve non-diyabetik doku kayipli yaralarin sagaltiminda topikal insulin uygulamasinin iyilesmeyi belirgin sekilde hizlandirdigi ortaya konuldu