Hyponatremia in peritoneal dialysis patients in the context of the new recommendations on diagnosis and therapy

Hiponatremia jest czestym zaburzeniem gospodarki wodno-elektrolitowej ustroju o istotnym znaczeniu klinicznym. U chorych dializowanych otrzewnowo wystepuje ona cześciej niz w populacji ogolnej i dotyczy okolo 15% pacjentow. W tej grupie chorych hiponatremia ma czesto charakter objawowy. Ze wzgledu na istotne znaczenie kliniczne i rokownicze na szczegolną uwage zasluguje jednak wystepowanie u pacjentow dializowanych otrzewnowo hiponatremii bezobjawowej. U chorych z hiponatremią bezobjawową obserwuje sie wieksze ryzyko wystąpienia powiklan sercowo-naczyniowych. Hiponatremia bezobjawowa pogarsza rowniez rokowanie w przypadku wystąpienia powiklan infekcyjnych dializy otrzewnowej (dializacyjne zapalenie otrzewnej) i zwieksza śmiertelnośc w grupie pacjentow dializowanych otrzewnowo. W celu wczesnego rozpoznania hiponatremii u chorych dializowanych otrzewnowo zalecane jest czeste monitorowanie natremii i wolemii, parametrow stanu odzywienia, kaliemii, fosfatemii oraz glikemii. Nie wolno rowniez zapominac o tym, ze w tej grupie chorych mogą wystepowac takze inne, niezwiązane z dializą otrzewnową przyczyny hiponatremii.