Kronik Temporomandibular eklem disfonksiyonunda aleksitimi ve santral sensitizasyon ilişkisi

Amac: Santral sensitizasyon sendromlari icinde yer alan temporomandibular eklem disfonksiyonu (TMED) hastalarinda aleksitimi ile agri, depresyon, anksiyete ve santral sensitizasyon skorlari arasindaki iliskiyi arastirmaktir. Gerec yontem: 6 aydan uzun sureli agrisi olan TMED tanisi alan 78 hasta degerlendirildi. Agri yogunlugunu degerlendirmek icin vizuel analog skala (VAS); santral sensitizasyonun varligini degerlendirmek icin Santral Sensitizasyon Olcegi (SSO); depresyon ve anksiyete tespiti icim Hastane Anksiyete Depresyon Skalasi (HADS); aleksitimi varligini degerlendirmek icin Toronto Aleksitimi Skalasi (TAS) kullanildi. Bulgular: 62 hasta (48 kadin, 14 erkek; yas ortalamasi 33,7 ± 7,2 yil) ile calisma tamamlandi. HADS degerlerine gore %30,6 (n=19) hastada depresyon, %21 (n=13) hastada anksiyete saptandi. SSO’ne gore %53,2 (n=33) hastada santral sensitizasyon gozlendi. TAS skoruna gore %32,3 (n=20) hastada aleksitimi vardi. Santral sensitizasyon olan ve olmayan hastalar karsilastirildiginda VAS, HADS ve TAS skorlarinda anlamli farklilik gozlendi (p<0,001). Aleksitimi olan ve olmayan TMED hastalari karsilastirildiginda VAS, HADS ve SSO skorlarinda anlamli farklilik gozlendi (p<0,01). 20 aleksitimi olan TMED hastasinin 19’unda (%95) SSO olcegine gore santral sensitizasyon goruldu. Yapilan coklu regresyon analizinde TAS skoru ile SSO skoru arasinda anlamli iliski oldugu bulundu (p<0,001). Sonuc: Aleksitimi ile santral sensitizasyon arasinda iliski mevcut olup, santral sensitizasyonun siddeti arttikca aleksitimi skorlari artmaktadir. TMED hastalarinda aleksitimi varsa santral sensitizasyon %95 oraninda eslik edebilir.