Effectiviness of gait training with partial body-weight support in subacute stroke patients

GIRIŞ: Amacimiz subakut inmeli hastalarda, kismi vucut agirlik destekli (VAD) yurume bandi egitiminin etkilerini arastirmak. GEREC ve YONTEM: Yirmi hasta randomize olarak iki gruba ayrildi. Grup1’deki hastalar konvansiyonel tedavi ve kismi VAD ile yurume bandi egitimi, grup2’deki hastalar sadece konvansiyonel tedavi programina alindi. Fonksiyonel Ambulasyon Skalasi(FAS), Rivermand Motor Degerlendirme gross(RMD1) ve total gross(RMD2) fonksiyon, Berg denge testi, Barthel Indeksi(BI), yurume mesafesi(6dak), yurume zamani(10m), kadans, sag/sol adim uzunluk oranlari ve yuzelsel kas aktivitesi s(EMG) tedavi oncesi (TO), tedavi sonrasi(TS) ve 3.ayda degerlendirildi. BULGULAR: I.grupta parametrelerin tumunde TS ve 3.ayda anlamli iyilesme tespit edildi(P 0.05), diger parametrelerde sadece 3. ayda iyilesme tespit edildi(p>0.05). Gruplar TO-TS, TO-3.ay farklari acisindan karsilastirildiginda,10m yurume zamani haric grup1 lehine olmak uzere FAS da TS ve 3.ayda(p<0.001),RMD1 de TS (p<0.001), 3.ayda (p<0.05), RMD2, Berg denge testinde TS ve 3.ayda(p<0.01), 6 dak yurume mesafesi, kadans, TA s(EMG) de TS(p<0.01) 3.ayda(p<0.05) ve gastroknemius s(EMG) ve sag/sol adim uzunluk oranlarinda ise sadece TS(p<0.05) anlamli farklilik tespit edildi. TARTIŞMA: Konvansiyonel tedaviyle birlikte kismi VAD’li yurume bandi egitiminin, konvansiyonel tedaviye kiyasla, yurume egitimi uzerine daha etkili oldugu gorulmustur. Anahtar Sozcukler: Hemipleji, rehabilitasyon, yuruyus