Vergelijking van het Van Wiechen-schema en de Bayley-ontwikkelingsschalen bij veel te vroeg geboren kinderen op de leeftijd van 2 jaar en de relatie tot de uitkomst op 5 jaar

Bij 117 te vroeg geboren kinderen werden op de gecorrigeerde leeftijd van 2 jaar de uitkomsten van het Van Wiechen-onderzoek vergeleken met de uitkomsten van ontwikkelingsonderzoek volgens de Bayley-ontwikkelings schalen. De Spearman-correlatiecoefficient tussen de beide uitkomsten op de leeftijd van 2 jaar bedroeg 0,64. De relatie met handicap of beperking op 5-jarige leeftijd was voor het Bayley-onderzoek sterker dan voor bet Van Wiechen-onderzoek. Bij beide onderzoeken was er een goede specificiteit, met weinig overdiagnostiek, maar de sensitiviteit van beide was laag. Voor kinderen met een goed resultaat bij bet Van Wiechen-onderzoek leverde bet uitvoeren van een Bayley-test geen nieuwe gegevens. Voor kinderen met een slecht resultaat was uitgebreider onderzoek waaronder ontwikkelingspsychologisch onderzoek ook buiten de onderzoeksopzet om geindiceerd. Bij kinderen met een negatief gescoord item bij bet Van Wiechen onderzoek kon bet Bayley-onderzoek een goed onderscheid maken tussen kinderen met een hoog, respectievelijk met een laag risico op een handicap of beperking op de leeftijd van 5 jaar. Aanwijzingen voor lichte stoornissen op de leeftijd van 5 jaar, zoals lichte algemene retardatie, achterstand in spraak-taalontwikkeling, lichte neurologische dysfunctie of visusstoornissen, bleken op 2-jarige leeftijd vaak nog niet aantoonbaar ongeacht welk onderzoek werd gebruikt. Bij jonge kinderen is het Van Wie­chen-onderzoek een goed hulpmiddel om te onderscheiden bij welke kinderen nader onderzoek noodzakelijk is. Om lichte ontwikkelingsstoornissen, die bij te vroeg geborenen vaak voorkomen en die een belangrijke invloed hebben op bet later functioneren op school te onderkennen is follow up zeker tot de kleuterleeftijd noodzakelijk.