Hipotiroidili Hastalarda Korneal Biyomekanik Özelliklerin Değerlendirilmesi

Amac: Hipotiroidizmin korneal biyomekanik degisikliklerle iliskili olup olmadigini belirlemek. Materyal-Metot: Calismaya hipotiroidisi olan 48 hasta (calisma grubu) ve 49 saglikli birey (kontrol grubu) alindi. Korneal histerezis (KH), korneal rezistans faktoru (KRF) ve goz ici basinci (GIB) dahil olmak uzere korneal biyomekanik ozellikler, okuler cevap analizoru (OCA) ile olculdu. GIB ayrica Goldmann aplanasyon tonometresi (GAT) ve merkezi kornea kalinligi (MKK) ultrasonik pakimetreyle olculdu. Calisma ve kontrol grubu katilimcilari arasinda OCA parametreleri ve MKK'daki farkliliklar analiz edildi. Bulgular: Calisma grubunda ortalama KH, KRF sirasiyla 9.7 ± 1.2 mm Hg ve 9.8 ± 1.4 idi. Kontrol grubunda ayni degerler sirasiyla 10.0 ± 1.7 mm Hg ve 10.5 ± 2.0 idi. Iki grup arasinda KH ve KRF acisindan istatistiksel olarak anlamli fark yoktu (sirasiyla P=0.28 ve P=0.07). Korneal kompanzasyonlu GIB (17.0 ± 3.0 mm Hg’a karsin 17.8 ± 3.7 mm Hg, P = 0.25) ve Goldmann-korelasyonlu GIB (15.7 ± 3.2 mm Hg’a karsin 16.8 ± 4.3 mm Hg, P = 0.15) arasinda anlamli bir fark yoktu. MKK calisma grubu gozlerinde 551.3 ± 36.9 µm, kontrol gozlerinde 552.1 ± 41.3 µm idi (P = 0.92). Sonuc: Calismamiz hipotiroidizmin kornea biyomekanik parametreleri ve MKK degerlerini etkilemedigini gostermektedir. Kornea biyomekanik ozelliklerinin GIB olcumlerinin dogrulugu uzerindeki olasi etkileri dikkate alinmadan hipotiroidi hastalarinda GIB olcumlerinin guvenle kullanilabilecegi sonucuna vardik.