Retinal Ven Dal Tıkanıklığına Bağlı Gelişen Kistoid Makula Ödeminin Tedavisinde İntravitreal Triamsinolon Asetonid ile Bevacizumabın Kullanımının Karşılaştırılması

Amac: Retinal ven dal tikanikligina (RVDT) bagli makula odemi tedavisinde intravitreal bevacizumab ve triamsinolon asetonid enjeksiyonunun gorsel sonuclari ile foveal kalinliklar acisindan karsilastirilmasi. Yontem: Bu retrospektif kohort calismanda, RVDT’ye bagli makula odemi tedavisi icin intravitreal triamsinolon asetonid (IVTA) (Grup I) veya bevacizumab (Grup II) enjeksiyonu uygulanan 28 hastanin 28 gozu incelendi. Hastalarin enjeksiyon oncesi ve sonrasi 1.hafta, 1.ay, 2.ay, 3.ay,6. ay ve 12 ayda oftalmolojik muayeneleri yapildi. Calismada Gorme keskinligi (LogMAR), foveal kalinlik ve komplikasyonlar degerlendirildi. Bulgular: Şikayetlerinin baslangici ile ilk enjeksiyon arasinda gecen sure ortalamasi Grup I’de 426±15 gun iken Grup II’de 238±407 gun idi. Intravitreal triamsinolon asetonid yapilan 13 olguda tedavi oncesi foveal kalinlik duzeylerine gore tedavi sonrasi 1. hafta, 1. ay, 3. aylarda gorulen dususler anlamlidir. Intravitreal bevacizumab yapilan 15 olguda tedavi oncesi foveal kalinlik duzeylerine gore tedavi sonrasi tum takip donemlerinde gorulen dususler anlamlidir Grup II’de tedavi oncesi gorme keskinligi duzeylerine gore 1. hafta, 6. aydaki gorme keskinliginde gorulen artis anlamlidir. Grup I’de tedavi sonrasi gorme keskinligi artmasina karsin tedavi oncesine gore anlamli bir degisim gorulmedi. Grup I ve Grup II’de; goz ici basinci duzeylerinde anlamli bir degisim gorulmedi. Sonuclar: RVDT’ye bagli makula odemi tedavisinde Intravitreal bevacizumab ve triamsinolon asetonid enjeksiyonu foveal kalinlik ve gorme keskinligi acisindan guvenilir ve etkindir. Bu konuda ileriye donuk, uzun sureli, karsilastirmali daha fazla olgu sayisi iceren calismalar gerekmektedir.